شرکت‌ها در تلاش هستند تا ابزارهای هوش مصنوعی مناسبی را به کار بگیرند، چرا که این تکنولوژی با سرعتی بسیار بالاتر از چرخه‌های کند فروش آن‌ها در حال پیشرفت است. شرکت Brex، که در زمینه کارت‌های اعتباری شرکتی فعالیت می‌کند، با همین چالش مواجه شده است. این استارتاپ نیز متوجه شد که مانند دیگر شرکت‌های بزرگ، باید رویکرد خود را نسبت به تأمین نرم‌افزار تغییر دهد تا عقب نماند.
جیمز رجیو، CTO شرکت Brex در کنفرانس HumanX AI در ماه مارس اعلام کرد که این شرکت در ابتدا سعی کرده بود ابزارهای نرم‌افزاری را با استفاده از استراتژی تأمین معمول خود ارزیابی کند. اما به سرعت دریافت که فرآیند آزمایشی آن‌ها که ماه‌ها به طول می‌انجامید، کارآمد نخواهد بود. رجیو گفت: “در سال اول پس از ظهور ChatGPT، زمانی که این ابزارهای جدید به بازار آمدند، روند تأمین آنقدر طولانی می‌شد که تیم‌هایی که درخواست تأمین یک ابزار را داشتند، تا زمان پایان فرآیند اداری، دیگر به آن ابزار علاقه‌ای نداشتند.”
این نقطه عطف باعث شد تا Brex تصمیم بگیرد فرآیند تأمین خود را به‌طور کلی بازنگری کند. این شرکت با ایجاد چارچوب جدیدی برای توافقات پردازش داده و تأییدهای قانونی در راستای استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی آغاز کرد. رجیو توضیح داد که این تغییر به Brex این امکان را داد تا ابزارهای هوش مصنوعی احتمالی را سریع‌تر ارزیابی کرده و آن‌ها را سریع‌تر به دستان تست‌کنندگان برساند.
این شرکت از یک “تست تطابق محصول با بازار فوق‌انسانی” برای شناسایی ابزارهایی که ارزش سرمایه‌گذاری بیشتری داشته باشند، فراتر از آزمون اولیه استفاده می‌کند. رجیو افزود: “ما عمیقاً با افرادی که بیشترین ارزش را از این ابزارها می‌برند، همکاری می‌کنیم تا بفهمیم که آیا واقعاً ابزار به‌قدری منحصر به فرد است که نگه‌داشتن آن ارزش داشته باشد.”
وی همچنین اشاره کرد: “ما تقریباً دو سال از ورود به این دوران جدید گذشته‌ایم که در آن هزار ابزار هوش مصنوعی در شرکت ما وجود دارد. و ما قطعاً پنج تا ده مورد از پیاده‌سازی‌های بزرگ‌تر را لغو یا تمدید نکرده‌ایم.”
Brex به مهندسان خود ماهانه ۵۰ دلار بودجه می‌دهد تا از فهرست نرم‌افزارهای تایید شده، هر ابزاری که می‌خواهند، مجوز بگیرند. رجیو بیان کرد: “با تفویض این اختیار هزینه‌کرد به افرادی که قرار است از این ابزارها استفاده کنند، آن‌ها بهترین تصمیمات را برای بهینه‌سازی فرآیندهای کاری خود می‌گیرند.”
این استراتژی به شرکت کمک کرده تا متوجه شود کجا نیاز به قراردادهای مجوز گسترده‌تری برای نرم‌افزار دارد، بر اساس شمار دقیق مهندسانی که از چه ابزاری استفاده می‌کنند. به‌طور کلی، رجیو معتقد است که بهترین رویکرد برای شرکت‌ها در دوران نوآوری فعلی هوش مصنوعی، “پذیرفتن عدم قطعیت” است و باید بدانند که شناسایی ابزارهای مناسب یک فرآیند پرچالش بوده و این امر طبیعی است.
او افزود: “دانستن اینکه قرعه‌کشی همواره موفق نخواهد بود، برای اطمینان از اینکه پشت سر نمانیم، ضروری است.” رجیو هشدار داد: “یک اشتباه که ممکن است مرتکب شویم، این است که بیش از حد در مورد انتخاب‌ها فکر کنیم و شش تا نه ماه صرف ارزیابی همه چیز کنیم پیش از اینکه آن را اجرا کنیم. و شما نمی‌دانید که جهان قرار است نه ماه دیگر چگونه به نظر برسد.”